
Opinie: "Minister Somers' gebrek aan erkenning is pijnlijk"
dinsdag 20 december 2022
Dossier: Decreet Sociaal-Cultureel Volwassenenwerk
Als reactie op een opinie van Stijn Oosterlynck in DS (14/12/2022) schreef Vlaams minister Somers op 15/12 een scherp stuk waarin hij betoogt dat een samenleving uit mensen bestaat, niet uit gemeenschappen. Daarom ontberen organisaties van mensen met een migratieachtergrond legitimiteit en versterken ze segregatie, aldus de minister. Kortzichtig, discriminerend én een bijzonder pijnlijk gebrek aan erkenning. Van een 'minister van samenleven' dan nog. De Federatie reageerde met onderstaand opiniestuk. Het werd - weliswaar met een misleidende inleiding - op maandag 19/12 gepubliceerd in DS.
Zoveel (on)zichtbare doorbraakmomenten

(c) Etienne Beel
Vrijheid van vereniging: de ene wat meer dan de andere
Des te meer omdat zijn liberale buddy Sven Gatz in 2017 de architect was van een sociaal-cultureel decreet waarin het ‘civiel perspectief’ centraal stond: mensen mogen zich rond elk thema organiseren op een manier die ze zelf kiezen. Als dat binnen een strikt kwaliteitskader gebeurt en ze aan gedetailleerde criteria voldoen, kunnen ze subsidies krijgen. Minister van Cultuur Jambon past dat decreet nu aan om subsidies voor organisaties ‘die zich terugplooien op etnisch-culturele afkomst en segregatie bevorderen’ te kunnen schrappen. Nog los van het feit dat er momenteel geen enkele dergelijke organisatie gesubsidieerd wordt binnen dit decreet, begrijp ik niet dat minister Somers stellig zegt dat dit geen overheidsinmenging is. Dan blijf ik met de vraag zitten waarom enkel mensen die zich organiseren op etnisch-culturele basis geen subsidies meer mogen krijgen. Omdat deze regering zomaar en compleet ongefundeerd besliste dat hun recepten niet werken? Met het al genoemde kwaliteitskader in mijn achterhoofd, kan ik enkel besluiten dat dit pure discriminatie is.
Wie sluit eigenlijk wie uit?
Als de Vlaamse regering het écht meent met die inclusieve samenleving, waarom dan niet het engagement van zoveel burgers en organisaties veel meer omarmen? De expertise van zoveel organisaties offensief inschakelen? Waarom zou een door de minister gestart buddyproject meer impact hebben dan het peer-to-peer leren binnen verenigingen? En waarom toch altijd eerst vragen ‘namens wie’ iemand spreekt, alvorens ernaar te luisteren? (zou men dat ook aan Fernand Huts vragen, vraag ik mij dan af). Vlaanderen heeft een breed vertakt ecosysteem van sociaal-culturele organisaties. Samen met deze Meesters in Samenleven reik ik de minister van samenleven de hand om mét elkaar aan die inclusieve samenwerking te werken, niet naast of tegen elkaar. En ja, áls er een organisatie uit de bocht gaat, heb dan vertrouwen dat het decretale kwaliteitskader zijn werk zal doen. Dat is namelijk exact wat een overheid moet doen. Niet meer en niet minder.
Download hier het artikel in DS in pdf-versie.
Een interessant artikel over deze kwestie, inclusief tal van voorbeelden uit de sector, lees je in Apache.