sp.a: het buitengewone dagdagelijks maken
donderdag 23 mei 2019
Voor sp.a dragen sociaal-cultureel werk en amateurkunsten fundamenteel bij tot de vervlechting van het weefsel van onze samenleving. Uit een studie genaamd 'De kracht van het regiomerk Vlaanderen' van Fons Van Dyck uit 2011 blijkt dat het verenigingsleven in België uniek is. België blinkt uit in verenigingen, burgerinitiatieven, vrijwilligerswerk,…. Dit is absoluut iets om fier op te zijn want het zijn net zij die kunst en cultuur het dichtst bij de mensen brengen. Kunst en cultuur zijn voorwaarden voor vrijheid, voor een goed leven. Participatie mogelijk maken aan wat het leven veredelt, moet de inzet zijn van een sterk cultuurbeleid.
Sociaal-cultureel werk en amateurkunsten maken het buitengewone dat kunst en cultuur zijn, dagdagelijks en laat dat net ook onze missie zijn. Jaar na jaar zetten maar liefst tweehonderdduizend vrijwilligers hun schouders onder een goed draaiende sociaal-culturele sector. Eén op drie Vlamingen beoefent een amateurkunst. Precies omdat sociaal-cultureel werk en amateurkunsten zo’n belangrijke schakelfunctie vervullen in de samenleving, acht sp.a een ruggensteunend beleid voor deze sectoren cruciaal.
Katia Segers (sp.a) is lid van de Commissie Cultuur, Jeugd, Sport en Media
Hoe wij als sp.a dit ruggensteunend beleid concreet willen realiseren?
- Financiële ademruimte is de basisvoorwaarde om de hele culturele sector terug de nodige zuurstof te geven. Waar het cultuurbudget vandaag nog slechts 1,18 % van de Vlaamse begroting bedraagt, gaat sp.a voor minstens 1,5% en zien we een groeipad naar 2%. Bovendien wil sp.a dat de middelen voor vrije tijd lokaal opnieuw geoormerkt worden.
- Sp.a kiest voor decretale rust. Sociaal-cultureel werk, amateurkunsten en alle andere sectoren binnen de wereld van kunst en cultuur bevinden zich in een systeemcrisis. Deze crisis is het gevolg van een aantal ingrijpende (ideologische) keuzes van de aflopende Vlaamse regering, denk maar aan de overdracht van de persoonsgebonden materies van de provincies naar Vlaanderen, het niet langer oormerken van de lokale middelen voor cultuur, de krakkemikkige creatie van een bovenlokaal cultuurbeleid, enzovoort. Om uit deze systeemcrisis te geraken, moet de sector rust gegund worden en dient waar nodig ondersteuning geboden te worden zodat de sector zich opnieuw optimaal kan organiseren, weliswaar bottom-up, en niet top-down. Een continue monitoring en desgevallend (bij)sturing van het decreet bovenlokaal cultuurbeleid en het nieuw opgerichte steunpunt is daarbij noodzakelijk.
- Planlast verminderen is een belangrijk strijdpunt van de sp.a. De administratieve lasten wegen soms zo hard door dat verenigingen meer tijd steken in paperassen dan in het mogelijk maken van amateurkunst of sociaal-cultureel werk. Digitale systemen zoals Kiosk en Sisca moeten dringend gebruiksvriendelijker worden gemaakt. De huidige systemen zijn verouderd, lopen regelmatig vast, zijn moeilijk te doorgronden enzovoort.
- Sociaal-culturele werkers worden vandaag geacht te professionaliseren, innoveren en ondernemen. Jammer genoeg kan de socialprofitsector tot vandaag geen beroep doen op de ondersteuning die Vlaanderen hiervoor biedt aan (kleine) bedrijven. Daar wil sp.a verandering in brengen. Daarom gaan wij voor het toegankelijk maken van de KMO-portefeuille voor socialprofitorganisaties.
- Er zijn twee miljoen amateurkunstenaars in Vlaanderen en Brussel. Om hun passie te kunnen uitvoeren is er nood aan voldoende kwalitatieve fysieke ruimte. Daarom willen we onder leiding van de Vlaamse bouwmeester, vanuit het concept van de brede school een masterplan ‘vrijetijdsinfrastructuur’ opmaken, met als doel om het tekort aan kwalitatieve ruimte tegen 2040 weg te werken en de bestaande infrastructuur toekomstbestendig te maken.
- De afgelopen legislatuur is de aandacht voor participatie naar de achtergrond gedrongen. Dit terwijl participatie aan cultuur en aan vrije tijd een van de meest ongelijk gespreide zaken is. Cultuurparticipatie blijft helaas te zeer activiteit van een hoogopgeleid, ouder, wit publiek. Teveel groepen vinden we te weinig terug in de verenigingen, Het versterken van de link tussen onderwijs en cultuur, de link tussen cultuur en media (in eerste instantie de VRT, maar ook de private mediabedrijven), de opwaardering van het deeltijds kunstonderwijs (DKO), het sociaal-artistiek werk, cultuureducatie, en amateurkunsten is daarom voor sp.a primordiaal. Maar ook financiële drempels moeten worden weggewerkt. Sp.a zet daarom in op het uitrollen van de UiTPAS over heel Vlaanderen. De inschrijvingen voor het kunstonderwijs moeten voor minderjarigen kosteloos worden.
- Participatie hangt samen met diversiteit. Diversiteit bevorderen op alle vlakken, namelijk inzake gender, etnisch-culturele diversiteit, socio-economisch diverse groepen, is voor sp.a cruciaal.
- Katia Segers schaart zich als ambassadeur ook achter het verhaal van #bibvooriedereen. sp.a pleit voor één bibliotheek per gemeente. De lokale bibliotheek moet voor sp.a bereikbaar zijn met de fiets of te voet. Bibliotheken, sociaal-culturele verenigingen en amateurkunsten kunnen perfect samenwerken aan bepaalde projecten.
- Sociaal-culturele organisaties geven aan democratie een betekenis. Daarom mag het civiel perspectief nooit onder druk staan, maar moet het net groeien en een nog prominentere plek krijgen binnen het sociaal-cultureel werk. Initiatieven als burgerverenigingen, wijkcomités, … moeten vanuit de basis bottom up kansen krijgen en ondersteund worden waar nodig, opdat maatschappelijke tendensen en initiatieven van burgers in al hun diversiteit kunnen bloeien. Daartoe moeten alle drempels voor vrijwilligerswerk worden weggenomen.
