Nu is het aan Jambon om de handrem te lossen
dinsdag 25 augustus 2020
Dossier: Decreet Sociaal-Cultureel Volwassenenwerk
"Het sociaal-cultureel werk heeft een cruciale rol om de mensen terug samen te brengen en het gevoel te geven te behoren tot de gemeenschap zodat we samen uit het dal kunnen". Minister-president Jambon slaat nagels met koppen in onze nieuwe Wascabi: alleen samen geraken we uit het dal. Hij kreeg deze zomer 139 adviezen op zijn bord over hoe beoordelingscommissies keken naar de beleidsplannen van onze organisaties. Zij adviseerden met de handrem op. Wil en kan minister Jambon de handrem lossen en offensief daden bij zijn woorden zetten? Binnen een maand weten we het.
Inspireren, ondersteunen en gidsen in transformatie
"Erken en waardeer de maatschappelijke waarde van het verenigingsleven en de talrijke burgerinitiatieven op lokaal niveau, alsook de bovenlokale organisaties die deze initiatieven inspireren en ondersteunen. Ontwikkel stimulansen die hen in staat stellen om zelf te transformeren in het licht van belangrijke maatschappelijke ontwikkelingen. Erken, betrek en ondersteun verenigingen en organisaties op lokaal, regionaal en Vlaams niveau. De ondersteuning mag zich niet beperken tot projecten, maar moet een duurzame werking mogelijk maken en perspectief bieden in de tijd". En "waardeer het belang van het levensbreed leren, de niet-formele educatie en informeel leren voor volwassenen door te investeren in het sociaal-cultureel volwassenenwerk". Duidelijke adviezen aan de Vlaamse regering vanuit het maatschappelijk relancecomité, opgericht door diezelfde Vlaamse regering om richting te geven aan de volgende maanden en jaren. Klik hier als je er meer over wil lezen. Gaat de Vlaamse regering hier, samen met ons, offensief mee aan de slag? De proof of the pudding,... zal zijn smaak geven omstreeks 1 oktober. Dat is de deadline voor de Vlaamse regering om te beslissen over de middelen voor het sociaal-cultureel volwassenenwerk voor de volgende vijf jaar.Carcan forceert handrem
Oudjaar 2019. 159 organisaties, waaronder niet minder dan 39 nieuwe, hebben een beleidsplan ingediend. Een pak ambitie, bijeengebracht door niet minder dan 28.931 penhouders die erbij betrokken waren: een typisch en uniek samenspel van bottom up werken binnen een top down kader, dat een decreet altijd wat is. Organisaties in voortdurende beweging beschreven hun toekomst voor een samenleving in voortdurende verandering. Vanaf dan was het aan de beoordelingscommissies om hun licht erover te laten schijnen. Toegegeven, zoals we al herhaaldelijk schreven, het carcan van het decreet heeft het de commissieleden niet eenvoudig gemaakt. De vele afvinkcriteria accentueerden vooral een examen beleidsplan schrijven, eerder dan zinvolle kapstokken voor een onderbouwde afweging van de manier waarop organisaties hun maatschappelijke rol de volgende jaren kunnen en willen invullen. Bovendien, zo zegt het decreet, moesten de commissies beoordelen binnen het bestaande budget. 39 nieuwe aanvragers (plus 28%!), pakken ambitie en opportuniteiten,...: het moest allemaal worden afgewogen met een budgettaire weegschaal: een frustrerende oefening van communicerende vaten, noodgedwongen winnaars en verliezers. Voor elke organisatie die mocht bij krijgen, moest sowieso een andere organisatie inboeten. Het dwong hen om met de handrem op punten te geven. De ingebouwde beperkingen op de repliekmogelijkheden (na het preadvies) creëerden ook een flinke deuk op het dialoogprincipe.
